Thursday, September 21, 2006

Αγανάκτησις!

21 Σεπτεμβρίου 2006. Σε λιγότερο απο ένα μήνα θα έχουμε δημοτικές εκλογές. Και αυτό είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς, απλα και μόνο κάνοντας μια βόλτα σε οποιοδήποτε τυχαίο σημείο, οποιασδήποτε τυχαίας ελληνικής πόλης. Όταν βλέπεις σε κάθε γωνία και μια μπουλντόζα, σε κάθε στενό και 2-3 εργάτες με φτυάρια, είσαι πλέον σίγουρος: Οι εκλογές στην ελλάδα θα έπρεπε να έχουν για σύμβολο τη μπουλντόζα και όχι τη κάλπη.



Παρόλα αυτά, μιας και δίνεται η ευκαιρία, ξεπηδούν καινούρια πλακόστρωτα πεζοδρόμια, κολωνάκια, συντριβανάκια και άλλα χρήσιμα έργα για τους κατοίκους του Bell-air. Για μια στιγμή όμως. Εδω είναι ελλάδα! Και αναρωτιέμαι αν οι ίδιοι οι κάτοικοι έχουν κάτι να απαιτήσουν απο τους πολιτικούς του τόπου. Όντας πλέον κορόιδα με πιστοποίηση, θα έπρεπε τουλάχιστον να ζητάμε κάτι. Μικρά χατήρια για το κοινό καλό. Για παράδειγμα, δωρεάν μετρό κάθε Δευτέρα πρωί, ή ακόμα καλύτερα, κουπόνια για 5 δωρεάν καφέδες το μήνα. Δε θα ταν άσχημα!

Επι της ουσίας και για να σοβαρευτούμε, έχω την αίσθηση οτι αν θα πρέπει να απαιτήσουν κάτι σήμερα οι αθηναίοι αυτό είναι η άμεση απόλυση όλων των συγκοινωνιολόγων που εργάζονται ή συνεργάζονται με το υπουργείο συγκοινωνιών. Έξω απο κουμπαριές, λαδώματα, διωρισμούς και κάθε τύπου κυβερνητικής/πολιτικής λαμογιάς, δεν υπάρχει ομάδα ανθρώπων που να επηρεάζει τόσο άμεσα τη καθημερινότητα του κάθε Αθηναίου όσο είναι αυτή των συγκοινωνιολόγων. Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι πληρώνονται απο εμάς για να διευκολύνουν την κίνηση των αυτοκινήτων στη πόλη; Πείτε μου ενα, έστω ένα περιστατικό, κατα το οποίο κάποια αλλαγή πραγματικά έδωσε λύση. Μην μου πείτε για την Αττική οδό, γιατι αυτός που την σχεδίασε μπορεί να έχει πεθάνει εδω και 50 χρόνια (ομοίως και για το Μετρό). Πείτε μου για τους σημερινούς υπαλλήλους του υπουργείου. Για ποιό λόγο πληρώνονται; Τι ακριβώς κάνουν; Είναι ποιο πιθανό μια αλλαγή να λύσει ενα πρόβλημα ή να δημιουργήσει πολλά νεα; προσωπικά θυμάμαι μόνο αλλαγές που έκαναν τη ζωή μου δυσκολότερη. Κάθε χρήσιμο στενάκι, μονοδρομήθηκε. Όπου χρειάζεται φανάρι, μπαίνει απαγορευτικό και ξεμπερδεύουμε, όπου χρειάζεται απαγορευτικό μπαίνει φανάρι. Είναι να απορεί κανείς. Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι σπούδασαν αυτό που κάνουν ή είναι κουμπάροι και ξαδέρφια υπουργών; Γιατι αν το σπούδασαν το θέμα, θα πρέπει να κατηγορήσουμε και τα πανεπιστήμια που τους έδωσαν πτυχίο, και τους καθηγητές τους, και... και... και... και πάει μακριά η βαλίτσα. Προτιμώ λοιπόν να θεωρήσω οτι απλά πρόκειται για ανίδεους, που τους έφεραν τσοπαναρέους απ τα χωριά τους, τους έβαλαν σε ενα υπουργείο και περιμένουμε εμείς τα ζώα να κάνουν και τη ζωη μας ευκολότερη.. Τους δε κλώνους αυτών που εργάζονται στα υπουργεία παιδείας, υγείας κλπ δεν θέλω ουτε να τους σκέφτομαι.. Ο Αλάχ να μας φυλάει!

Υ.Γ. Κάθε πολιτικός που βγαίνει και κοπανιέται σαν ψάρι στα κανάλια, προκειμένου να κλέψει τη ψήφο μας, ας σωπάσει καλύτερα, γιατι οπως συμβαίνει σε κάθε κλανίλο, τις βρωμερές του πράξεις προδίδει η μπουρμπουλίθρα που αναδύεται στην επιφάνεια του νερού. Γιές!

3 comments:

Anonymous said...

Αγαπητέ Μάστερ Μπλάστερ Χι, έχεις απόλυτο δίκιο. Θα μπορούσαν οι εκλογές να είχαν σύνθημα τον Σχορτσιανίτη και αυτός Μπολντόζα είναι.

Pastaflora said...

χα, υπάρχει και ένας δήμος σε όλη την Ελλάδα που ο δήμαρχος δεν κάνει απολύτως τίποτα ούτε καν προεκλογικά. για πέρνα από τα μέρη μας να δεις.
λέω τον άξιο αυτό δημοτικό άρχοντα να τον στείλουμε να κάνει παρέα στους επίσης άξιους συγκοινωνιολόγους.

mujahedin said...

Πρόκειται λοιπόν για κάτι που εμπίπτει στη λογική του "motivational politics"... Ενδιαφέρουσα άποψη