Η Ιερή Οττογελάδα...

Αγαπητοί φίλοι. Αγαπητές φίλες.

Το σημερινό μας κοινωνικοπολιτικόοικονομικό σχόλιο αφορά τον μεγάλο, χιλιοτραγουδισμένο, τιμημένο και χιλιοδοξασμένο, Όθωνα Ρεχάνγκελ, τον προπονητή των πρωταθλητών.

Αφορμη, δεν ήταν το χθεσινό φιλικό ξεφτιλίκι με 4-0 απο τους αγγλάρες, του Πίτερ Κράουτς, που θύμιζε Πλατινί απέναντι στους τσολιάδες μας. Όχι. Αφορμή είναι το γέλιο που στέρεψε πλέον για τον Θ.Β., στέρεψε και για τον Ζίκο και έτσι προέκυψε η ανάγκη για νέους κωμικούς. Ποιό σύγχρονους, ποιό τραγικούς και συνάμα ποιο παραδοσιακούς και Ο Όθων καλύπτει τα κριτήρια. Προξενεί γέλιο μέχρι δακρύων. Συγκινεί και συναρπάζει. Δεν είναι μικρό πράγμα να βλέπεις ενα γεροντάκι, με βαριά μαλάκινση να προσπαθεί να εξηγήσει πράγματα που εγκέφαλος του δε μπορεί πλέον να συνδέσει. Ακόμα δε περισσότερο, δεν είναι λίγο να βλέπεις ενα πλήθος κόσμου να παραληρεί και να εξακολουθεί να τον αποθεώνει. Να προτάσσει τα στήθη του και να τον υπερασπίζεται. "Κάτω τα χέρια απο τον Όττο" είναι η κουβέντα που ακούγεται απ’άκρη σ’άκρη των καφενείων όλης της χώρας και εγώ αναρωτιέμαι: Είναι η μαλακία που μας δέρνει ή πραγματικά είμαστε λαός με πελώρια αίσθηση χιούμορ;

Όπως και να χει, με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο, ο Όθωνας είναι η απόλυτη ιερή αγελάδα της Ελλάδας του 21ου αιώνα, και αναρωτιέμαι πως και δεν συμπεριλήφθηκε μια αγελάδα με την κεφάλα του στο cow parade του δήμου Αθηναιών. Να στήνοταν στην πλατεία συντάγματος και να την προσκυνούσαμε καθημερινά στο δρόμο απο και πρός τις δουλειές μας, τις βόλτες μας, τα ψώνια μας. Ίσως να χτίζαμε και ενα ναό να περιβάλλει την Ιερή Οττογελάδα. Να αφήναμε δώρα. Να βάζαμε γυμνές ιέριες να ψέλνουν ύμνους στο όνομα αυτού. Να θυσιάζαμε και καμιά παρθένα...

Εν τέλει, ο έλλην, την θεοποίηση και την ηρωοποίηση την έχει στο αίμα του. Τα γεγονότα μας έδωσαν μια χρησή ευκαιρία για αναβίωση αρχαίων εθίμων με πινελιές ανατολίτικου πολιτισμού. Ας μην την αφήσουμε να πάει χαμένη. Ας στήσουμε τον Ναο του Όθωνα στο σύνταγμα ΤΩΡΑ και ας βάλουμε στο κέντρο το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Ιερής Οττογελάδας... Αμήν!