Thursday, June 01, 2006

Στατιστική: Μια αυστηρή κυρία [προσφορά αναγνώστριας του μπλόγκ]

Η αυστηρή κυρία μπήκε στο ίδιο βαγόνι με μένα. Είναι σχεδόν απίθανο στατιστικά να πετυχαίνεις τον ίδιο άνθρωπο μέσα σε δύο μέρες και διαφορετική ώρα στο Μετρό. Με μια σύντομη ματιά παρατήρησα ότι στο ίδιο βαγόνι οκτώ άνθρωποι φορούσαν γυαλιά ηλίου, δύο κρατούσαν βαλίτσες , έξι, σακούλες από ψώνια, πέντε είχαν διαλέξει να φορέσουν μπλε, υπήρχε μόνο ένα παιδί και ένας κύριος που είχε μια διαφορετική δραστηριότητα από όλους τους υπόλοιπους -που απλά κάθονταν χωρίς να κάνουν τίποτα – και κοιτούσε με μανία ένα μάτσο φωτογραφίες. Τρεις διάβαζαν εφημερίδα. Αυτά ήταν τα στατιστικά στοιχεία αυτού του βαγονιού , του δεύτερου απ το τέλος του συρμού των 2 και 5 από Σύνταγμα αν απλά παρατηρούσες τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Η στατιστική πάντοτε μου φαινόταν αστεία επιστήμη επειδή ότι και να σου πει ο άλλος μπορείς εύκολα να του ανταπαντήσεις με την έκφραση ε και; Πολλές φορές μπορεί να γίνει τραγική και δυσάρεστη όπως… το ένα τέταρτο των παιδιών του κόσμου υποσιτίζεται, το 40% των αστέγων στην Ινδονησία μετά τον πρόσφατο σεισμό είναι παιδιά το 15% κάτω των πέντε ετών κ.α. Όμως έχει πάντα δίκιο.
Το μόνο κοινό όλων αυτών των ανθρώπων του δεύτερου βαγονιού από το τέλος του συρμού των 2 και 5 από Σύνταγμα ήταν η θλίψη που ανέδυε ο κάθε ένας που δεν είχε να κάνει με κούραση αλλά με μια ειλικρινή παραίτηση από την ίδια την ζωή. Κάπως έτσι αισθανόμουν κι εγώ. Τρεις από αυτούς τώρα με κοιτούσαν επίμονα μάλλον επειδή κοιτούσα αδιάκριτα προηγουμένως ή ίσως και επειδή ήμουν η πιο νέα παρουσία (και ωραία) στο βαγόνι (άλλο ένα στατιστικό). Υπήρχε βέβαια και η αυστηρή κυρία που παρατήρησα πως ήταν κοτσονάτη και αν ήμουν άντρας δεν θα με άφηνε αδιάφορο παρά τα χρονάκια της. Κανείς όμως δεν της έριχνε δεύτερη ματιά γιατί ήταν γριά. Ο Προυστ έχει πει: Αχ πόσο ελεύθεροι νιώθουμε όταν φεύγει από πάνω μας το βάρος να δείχνουμε όμορφοι απ έξω. Η κάπως έτσι τέλος πάντων, μιλάει για τα γηρατειά. Η κυρία είχε σταφιδιάσει αλλά πραγματικά δεν την ένοιαζε και τώρα μου φαίνονταν λιγότερο θλιμμένη από τους άλλους. Κι εμένα δεν με ένοιαζε εκείνη την στιγμή το σώμα μου ή το πρόσωπό μου. Η αλήθεια είναι πως ήθελα να το χαράξω και να το κάνω μικρά- μικρά κομματάκια τετράγωνα και το πετάξω στα σκουπίδια.. Νομίζω πως ένας στους τρεις νιώθει έτσι που και που καλό είναι να το εξωτερικεύει . Η στατιστική είναι αυστηρή και γοητευτική όπως η κυρία. Δεν μπορείς να της πας κόντρα. Στατιστικά δεν είχα πιθανότητες.


Υ.Γ. Masterblaster says: Μιας και μιλάμε για γυναίκες και στατιστική, το ακόλουθο στατιστικό γράφημα αναλύει την σχέση των γυναικών με τα ναρκωτικά... Την αντίστοιχη με τους άντρες θα την αναλύσουμε στο μέλλον (αν έχουμε κουράγιο)


1 comment:

Kyriakos o Xasapis said...

itan peripou 88% oraio afto pou egrapses.